Մեկ քայլ առաջ, երկու քայլ հետ

Իսլամական պետությունը մի խոզ է, որ ուտում իր զավակներին: Այս մտքերն իրականում Ջոյսն ասել է Իռլանդիայի մասին, սակայն դրանք անչափ տեղին են նաև այս դեպքում, քանի դեռ Եվրոպան ուշքի չի եկել իր սրտում` Փարիզում, տեղի ունեցած հրեշավոր ահաբեկչություններից:
Անիմաստ է նաև արձանագրումը, թե ինչպես են մարդկանց աչքերն ու խորքը «հավասարվում» ցավի առաջ, և ինչպես ֆրանսիական աչքերի խորքում տեսանք մեր` 1915 թվի, հոկտեմբերի 27-ի «աչքերը», ևս մեկ անգամ հասկանալով` բոլորս մեկ մարմնում ենք, ու բոլորս նույն կերպ ենք հառաչում այս կյանքում:
Այո, «ինչ-որ մեկի» թեթև ձեռամբ սկսված արաբական գարունները, Իսլամական պետության ստեղծումն ու ուժեղացումը բումերանգի ուժով շուռ եկան դեպի Եվրոպա` ուտելու սեփական զավակներին: Երբ կհասնի ԻՊ-ը բուն «ծնողին», դժվար է ասել, քանզի ԱՄՆ-ը դեռ կարողանում է բոլորի հետ «կռվել» իր սահմաններից դուրս, բայց չկրկնենք, բոլորս նույն մարմնում ենք, և ԻՊ-ի նման հրեշի ձեռքերն անչափ երկար են, նրա սկսած մարտը մարդկության դեմ` անչափ թիրախային, որպեսզի մի օր էլ ուղտը չչոքի իրեն «ծնողի» դռանը:
Անչափ անտեսանելի` թիկունքից, անհայտ պահի, անհայտ տեղից ոչնչացնելու ԻՊ «հաղթողականությունը» կարծես և արդեն հասկանում են նաև ԻՊ-ի անդրօվկիանոսյան գործընկերները և «մեկ քայլ առաջ` երկու քայլ հետ» մարտավարությամբ փորձում ժամանակ շահել թե՛ փարիզյան ահաբեկչությունները աշխարհին «մարսել» տալու համար, թե՛ ռուսաստանյան վաբանկը սիրիական ճակատում «դանդաղեցնելու», թե «արբիտրի» իրենց դերն այդ ընթացքում «կանոնակարգելու» համար:
Նկատենք` ռուսական ինքնաթիռի պայթյունը տեղի ունեցավ Վիեննայում Սիրիայի հարցով համապատասխան կողմերի հանդիպումից «րոպեներ անց»: Փարիզյան ահաբեկչությունները` նույն խմբի երկրորդ հանդիպման օրը: Պատահականությո՞ւն էր այդ ամենը, թե՞ ոչ, թողնենք փորձագետներին, մենք արձանագրենք, որ Վիեննայում բոլորը բավականին լուրջ պոկում փորձեցին արձանագրել բանակցություններում` առաջիկա ամիսների ընթացքում պետք է Սիրիայում ընտրություններ տեղի ունենան, պետք է փոխվի սիրիական սահմանադրությունը: Կողմերն ու աշխարհը կարծես գոհ էին, սակայն հետբանակցային ասուլիսում, ռուսական կողմի համար անսպասելի, ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Քերին գրեթե հայտարարեց, որ աշխարհում տեղի ունեցող ամեն ինչի պատճառն Ասադն է: Եվ իհարկե` ո՛չ իր մարդակեր «զավակ» ԻՊ-ը:
Սա գրեթե զրոյի հավասարեցրեց բանակցությունները, որովհետև որքան էլ կողմերը քաղաքական համաձայնության էին եկել, այնուհանդերձ, գլխավոր հարցում` Ասադի մնալ-չմնալու, նրանք տարաձայնություններ ունեն, և ձեռք բերված «փխրուն» առաջընթացը լոկ ծխածածկույթ է։ Հավատալ, որ անգամ Ֆրանսիայում տեղի ունեցած հրեշավոր զարգացումներից հետո, ի վերջո, արևմտյան և ռուսական (պայմանականորեն ձևակերպած) կոալիցիաները միասնական ճակատով հանդես կգան ոչ միայն Սիրիայում, այլև աշխարհն ահաբեկչությամբ ցանցապատած ԻՊ-ի դեմ, ռոմանտիկայի ոլորտից է, եթե անգամ G-20-ի շրջանակներում միմյանց են հանդիպում աշխարհի երկու գերտերությունների ղեկավարները` Պուտինն ու Օբաման, և որ այդ հանդիպումը G-20-ի շրջանակներում նախատեսված չէր, ու եթե հիշենք, թե ինչ երկար պատմություն եղավ ՄԱԿ-ի յոթանասունամյակի նախաշեմին նրանց հանդիպման առնչությամբ, երբ յուրաքանչյուր կողմ պնդում էր` թե «այդ Նինա՜ն իրենց շատ խնդրեց», այնուհանդերձ, լավատեսությունն այդ հանդիպումից նույնպես մեծ լինել չի կարող:
Չի կարող, որովհետև կողմերի շահերն ու հետաքրքրությունները Մերձավոր Արևելքում և մասնավորապես Սիրիայում, որևէ կերպ չեն համընկնում և չեն համընկնելու: Եվ որքան էլ այսօր «վիրավոր» Ֆրանսիան Մերձավոր Արևելքում ռմբակոծի ահաբեկիչների «բոևիկներ» պատրաստող ԻՊ-ի կենտրոնները, ոչնչացնի դրանք, որքան էլ եռամսյա արտակարգ իրավիճակը Ֆրանսիայում երկարաձգվի, որքան էլ աշխարհն ու Եվրոպան «ոտքի կանգնեն», Ռուսաստանն էլ իր հերթին մտածի, որ բարեկամ Ֆրանսիան, ի վերջո, կմիանա Սիրիայում իր պայքարին ԻՊ-ի դեմ` համատեղելով «երկուսը մեկում»` արևմտյան և ռուսական կոալիցիաները:
Անհնար է: Սա մաշող, երկարատև ռանդևու է, որի ելքը լոկ Աստված գիտե:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ